No tengo dinero.....

Vanuit de Turkse kust zouden we al eilandhoppend over de Griekse Cycladen onze weg vervolgen naar Athene.

Vlak voordat wij in Nederland vertrokken hoorden wij dat Griekenland (met name in het hoogseizoen) niet erg goedkoop is. We wisten dus al dat ons backpackersbeursje erg klein zou zijn voor dit Europese land en dus namen wij nog op de valreep een tentje mee.

Na een eerste korte tussenstop met overnachting op Samos zouden we naar Mykonos varen waar wij een paar dagen van de rust zouden gaan genieten in onze 'cabine' aan het strand. (Blij dat we een goedkoop alternatief hadden gevonden voor het tentje dat we al een paar weken op onze rug meesleepten.)
De veerboot was reusachtig en voorzien van een parkeergarage, roltrappen, een grote loungeruimte en leuke barretjes...maar niet voor ons. Met ons goedkope kaartje mochten we buiten op het stormende dek plaats nemen. Al snel vulde het hele dek zich met stoeltjes en meer dan honderd mensen. Velen met grote tassen of koffers, anderen met hun huisdieren op schoot. Gelukkig zaten we wel beschut tegen de zon, want de 4-uur durende boottocht zou voor Guy's kale kneiter anders funest geweest zijn.

De aanblik van het langverwachte Mykonos was een beetje sober: het was vooral rotsachtig met hier en daar een klein huisje. Ons afvragend of er wel iets te beleven viel maar blij dat er in ieder geval geen massatoerisme zou zijn werden we naar de plaats van bestemming gereden.
Niets bleek minder waar!!! Mykonos bleek een plastic fantastic party eiland te zijn en onze camping was het middelpunt in dit feestgedruis waar zwartgeblakerde Barbie's en Kens in overvloed rondliepen om gezien te worden. Daar stonden we dan tussen de opgepimpte jongeren, Opoe en Omoe met een grote backpack op de rug de andere rugzak op de buik, dikke bergschoenen en bezweet van de tocht. Het beeld van een leuke cabine aan het strand vervaagde als een Fata Morgana. Maar Opoe en Omoe lieten zich niet kisten en na een nacht slecht slapen door keiharde muziek die tot 's ochtends vroeg over de camping werd uitgestort en de muggen die ons lek prikten besloten we de volgende ochtend een scooter te huren om het eiland te verkennen. Mykonos bleek een leuk idyllisch stadje te hebben met leuke baaitjes en veel kleine kerkjes die overal tussen de witte huisjes opdoemen. In de verte prijkten de grote schepen in de haven.

Om geld te besparen kochten wij ons ontbijt en ons wijntje (voor de avond) in de supermarkt om dit op de camping aan de gezamenlijke tafel te verorberen. Wij waren ook verreweg de enigen die hier zaten te eten. Naast ons hing een lange wasbak met 10 kranen waar, als wij dan 's avonds ons wijntje gingen drinken, de rest zich stond op te maken of rochelend zijn of haar tanden stond te poetsen voor een lange nacht feesten. In de tussentijd dropen Opoe en Omoe af, beseffend dat we de jongste niet meer zijn ;). Na nog twee slapeloze nachten besloten we de tent die wij al een paar weken op onze rug meesjouwden ritueel bij het afval te deponeren.
Blij en een paar kilo lichter verlieten we dit partyeiland om via Andros onze reis naar Athene te vervolgen. Wat zouden we ditmaal aantreffen??? We zouden op 'Batsi Beach' verblijven.... dat beloofde niet veel goeds....

Andros is in niets te vergelijken met Mykonos, hier hebben we kunnen genieten van een mooi eiland en rust zonder massatoerisme.
Blij dat we ook deze kant van Griekenland hebben mogen ervaren.

Na een paar boten op en af 'gehopt' te hebben hadden we na een krappe week Athene bereikt:
de eerste dag werd alles weer in gereedheid gebracht om weer een paar dagen onbekommerd te kunnen genieten. Dat betekende: met de vuile was door de straten struinen op zoek naar een laundry service, bankrekeningen aanvullen en het hostel op de volgende lokatie regelen.

De berichten die we de afgelopen tijd goed in de gaten gehouden hebben zijn die over de crisis in Griekenland. Hoe wordt dit opgelost? Welke bijdrage heeft Nederland geleverd? etc. Zelf zagen we dat Griekenland wel heel inventieve oplossingen bedenkt om de werkgelegenheid op te krikken. Ze zijn namelijk bezig om op een berg midden in de stad een heel groot gebouw uit de grond te pompen (het lijkt een soort tempel). Menige bouwvakker die daar zijn brood verdiend. Mooier nog is dat er veel toeristen naar toe gaan die dan voor 12 euro een kijkje op deze bouwplaats mogen nemen. Hierdooren krijgen ook nog eens honderden gidsen weer een baan om deze nieuwsgierige buitenlanders te laten zien hoe ze zelf ook een aandeel leveren in het oplossen van hun problemen. Of ze al een naam bedacht hebben voor het gebouw was ons niet helemaal duidelijk....

De Acropolis hebben we niet kunnen vinden. Maar tijdens onze zoektocht hebben we wel de tempel van Zeus gezien, een oude bibliotheek, de oude en de Romeinse markt. Voor Guy was deze speurtocht iets minder leuk met Carolein aan zijn zijde die als ware cultuurbarbaar niets zag in de hoopjes stenen die zich in de zinderende hitte voor haar openbaarden.

Af en toe was het ook echt nodig om de schaduw op te zoeken onder het genot van een hapje of drankje. Over het algemeen schemerde in het stadscentrum de crisis maar nauwelijks door. Wel zag je speciale crisismenu's voor 7,50 en speelden de vele vaak erg jonge straatmuzikanten allemaal onopvallend de schijnvrolijke melodie van 'no tengo dinero' ('ik heb geen geld'). Wel bleef de vraag in ons hoofd rondhangen, waar zijn de ouders? zijn ze dit verplicht? waar komen ze vandaan? Later zagen we een jongetje van een jaar of 6 met een bordje dat hij een vluchteling uit Syrie was. Zou het??.. Heftig.

En zo gingen ook de dagen in Athene met wisselende ervaringen voorbij. Momenteel bereiden we ons voor op onze volgende bestemming: Israel. De recente onrust daar heeft ons wel beziggehouden en we hebben het nodige hierover gespeculeerd. De knoop is doorgehakt, we vliegen op het zeer vriendelijke tijdstip van 2.30 ('s nachts ja) naar het beloofde land. We houden jullie op de hoogte!!


Llevamos ya casi 4 semanas viajando. Hemos visto muchas cosas y disfrutamos de todo lo que vemos.
Estuvimos en Turquia. Entramos en el gran bazar que se llama Estambul. Increible cuantas cosas se vende en ese ciudad. No podias girar la cabeza sin ver comerciantes del mercado. Aparte de mercancias disfrutamos de la arquitectura de Estambul. Visitamos la mesquita azul (donde vimos los musulmanes rezar ), El Topkapir palacio donde el sultan disfrutaba de sus mujeres y la Aya Sofia.
Probamos la cocina Turquia y fumamos la acquia.

Despues de Estambul vimos cappadocia un paisaje muy especial (vea las fotos anteriores) y Pamukkale.

El plan era de irnos a Siria pero con la guerra alli tuvimos que saltarlo. Entonces decidimos pasar por Griega.
Desde la costa de Turquia fuimos a Athenas. Pasamos por varios islas Griegas (Samos, Mykonos y Andros)
la verdad que cada isla tiene su belleza. Y viajar en barco tiene su encanto.

Ahora mismo estamos en Athenas vimos el Acropolis y varios mercados antiguos.
Hasta ahora todavia parece que estamos de vacaciones pero pensamos/esperamos que eso va a cambiar esta noche cuando volamos a Israel



Liefs, besos

Guy en Carolein